De Whitsundays!!

Zo dinsdag avond terug gekomen van mijn avontuur in de Whitsundays en ik heb het er super naar mijn zin gehad. Maar ik zal het eerst even over mijn stage hier hebben aangezien ik wat klachten krijg van mensen die denken dat ik hier alleen vakantie vier :p.

Ik heb het razend druk op stage, alleen al met het mailen en bellen van mensen die zich net hebben aangemeld en hulp nodig hebben bij het invullen van hun aanvraag voor eco certificatie. Sommige vragen zijn vrij simpel op te lossen en vaak hebben ze alleen extra uitleg nodig over wat er met een specifieke criteria word bedoeld. Soms zijn de problemen iets groter, zo krijgen we ook aanvragen van mensen die vrij achteraf wonen en dus een trage internet verbinding hebben, en die kunnen het niet voor elkaar krijgen vaak om bestanden te uploaden, nou dat ik doe ik dan, of als het echt te traag is, dan stuur ik ze een werkboek waar ze hun aanvraag op papier uit kunnen werken. Sommige mensen die een aanvraag starten zijn complete computer analfabeten en die moet je vervolgens alles stap voor stap uitleggen, wat nogal veel tijd kost omdat het een vrij groot programma is. Verder mail ik ook over en weer met de assessoren die voor ons de aanvragen nakijken en de certificaten uitreiken als de bedrijven aan de criteria voldoen. Meestal missen de aanvragen een paar onderdelen, of kloppen een paar antwoorden niet, en dan mag ik daar weer achteraan gaan jagen. Op het moment hebben we ook wat problemen met onze online aanvragen omdat we de PDF's van hun aanvragen niet kunnen downloaden, en dat is niet het enige probleem, die IT jongens doen hun werk maar voor de helft, echt irritant want Kristie vertelde me dat ze hier al een jaar mee zitten. Verder heb ik natuurlijk ook mijn schoolopdrachten om aan te werken en krijg ik af en toe wat extra opdrachten van Kristie en Amy als ze het zelf te druk hebben. :)

Zo en dan nu over naar de Whitsundays!!!!:):)
Donderdag nog even een halve dag gewerkt en vervolgens de trein gepakt naar Brisbane Airport. Heel handig, ze hebben een aparte terminal voor internationale en landelijke vluchten. Ik had de dag ervoor me al online ingecheckt, dus ik hoefde er nu alleen nog maar voor te zorgen dat ik op tijd op het vliegveld was om te boarden. Allemaal geen probleem en tijdens de vlucht zitten praten met een jongen die in Proserpine woont, Steve, waar het vliegveld ook ligt. Hij was me aan het vertellen over de zang carrière die hij in gedachte had en dat ie in Brisbane was voor een auditie. Proserpine Airport is het kleinste vliegveld dat ik ooit heb gezien, een heel klein gebouwtje, met 1 winkeltje en de helft van de wachtruimte was buiten. Gelukkig stond er al iemand op me te wachten en kon ik zonder problemen met een geboekt busje naar Airlie Beach. Onderweg heb ik voor het eerst wilde kangaroe’s gezien, ze zaten met bosjes langs de weg bij het vliegveld. Eindelijk nu weet ik het zeker, ik ben in Australië!!! Zonder problemen het hostel gevonden waar ik de eerste 2 nachten zou verblijven, Beaches, aangezien het midden in Airlie Beach lag en zo’n beetje de enige uitgaansplek bleek te zijn in Airlie Beach. Redelijke muziek, en een kamer die aan de voorkant lag, tegenover het zwembad, wat ik niet heb gebruikt. Mijn kamer was redelijk schoon en deelde ik met 7 andere meiden. Met 1 daarvan, Katrhin uit Denemarken heb ik lekker wat gegeten voordat ik terug naar mijn kamer ging om te slapen, want ik was echt bekaf. Nog even wat tv gekeken en naar de muziek geluisterd, iets wat je automatisch doet omdat de muziek te luid is. Maarja lekker slapen lukte toch niet omdat mijn kamergenoten midden in de nacht 1 voor 1 binnen druppelden en bijna allemaal het grote licht aan deden in het midden van de kamer, en tja ik lag bovenop het stapelbed, dus dan ben je meteen weer wakker.



Op vrijdagochtend heb ik me gemeld bij Southern Cross sailing om mijn inschrijving voor de Solway Lass definitief te maken. Even opgegeven dat ik geen vis eet en even wat toegangsprijzen voor het nationale park te betalen. Kreeg ik nog te horen dat ik mijn koffer niet mee aan boord mocht nemen vanwege zogenaamde ‘bedbugs’ kleine beestjes die vaak hostels plagen en je bijten in je slaap. Ik heb er gelukkig nog geen last van gehad. Kreeg 2 knalgroene boodschappen tassen om mijn kleding in over te laden en even afgesproken dat ze mijn koffer naar de haven zouden brengen op dinsdag omdat ik daar werd opgehaald door de vliegveld transfer. Daarna lekker op mijn gemak terug gelopen naar het hostel om mijn tassen weg te leggen. Eventje rond gekeken in Airlie Beach, waar zitten leuke winkeltjes enzovoort en daarna de bus gepakt naar Air Whitsundays. Ik had een vlucht over het Great Barrier Reef geboekt, met een tussen landing op Whitehaven Beach. Gezellig met een Belgisch stel naar een ander resort gevolgen ergens in de eilandengroep om de rest van tour groep op te halen. Dat eenmaal gedaan zijn we verder gevlogen naar Whitehaven beach om daar een uurtje wat te lunchen, misschien zwemmen en een beetje rondlopen. Whitehaven Beach is het vierde meest gefotografeerde ding in Australie, en het strand heeft de laatste 7 jaar altijd in de top 3 gestaan van mooiste stranden ter wereld. Helaas was het nogal bewolkt waardoor het strand niet echt een grote indruk op me maakte. De lunch bestond min of meer uit crackers, chocolade muffins, kaasjes, champagne, bier en water en heb verder een klein eindje gelopen over het strand, maar niet gezwommen want daar was het echt het weer niet voor. Daarna zijn we met het vliegtuigje, een cesna C208 verder gevlogen naar het Great Barrier Reef. Het zag er echt heel speciaal uit zo vanuit de lucht en blauw en enorm ook. Ik heb echt super veel foto's gemaakt en zat me enorm te verheugen op het snorkelavontuur wat zou volgen. Helaas, het waaide te hard, dus het snorkelen ging niet door, je zou niks kunnen zien door vies water en je pijp zo constant worden gevuld met water, klonk idd ook niet aantrekkelijk. Dus weer opgestegen en even een extra rondje over het rif gevlogen. Na de vlucht kreeg ik een lift van het Belgische paar terug naar mijn hostel en heb ik nog even geshopt. S' avonds ben ik met 2 kamergenoten wat gaan eten en daarna terug naar Beaches, waar ik uiteindelijk met een aantal beneden nog wat ben gaan drinken. Heb weer een nieuw drankje gvonden hier, Snake Bite, een soort bier met frisdrank gemixt en roze, maar wel lekker. Daarna lekker gaan slapen, wat niet zo moeilijk bleek te zijn, want alcohol en vermoeidheid maken in slaap vallen toch wel erg gemakkelijk.

Op zaterdag ochtend mijn spullen gepakt, even ontbeten, niet echt lekker trouwens, het brood was allemaal beschimmeld, ik weet niet wat ze ermee gedaan hadden, maar netjes was het niet. Uitgechecked en een klacht ingediend over het ontbijt, waar met schouderophalen op werd gereageerd van daar ben ik niet verantwoordelijk voor. Mijn spullen gedropt bij het kantoor van Southern Cross en lekker gaan winkelen. Er was een kleine crafts markt, waar mensen vanalles nog wat aan het verkopen waren, van fruit, tot houten speelgoed, tot zelfs een kraampje waar ze topjes en bikini's verkochten, gemaakt van schorten. Ik heb daar een heel leuk topje gekocht, gemaakt van een typisch Nederlands schort met in het Delfts Blauw een melkmeisje voor een molen. Ook liep ik daar Steve weer tegen het lijf, de jongen waar ik langs zat in het vliegtuig, hij stond daar al zingend zijn volgende vliegticket naar Brisbane bij elkaar te sparen. Daarna heb ik een tijdje op het nep strand van Airlie Beach gelegen. Toch best slim van die Australiers, niet veilig om in de zee of rivier te zwemmen, dan leggen we toch een nep strand en lagune aan, probleem opgelost. Toen ik me begon te vervelen daar heb ik de bus genomen naar het winkelcentrum van de Whitsundays, dat had ik net zo goed niet kunnen doen, want alles ging blijkbaar om half 3 dicht en ik kwam om kwart voor 3 aan daar, even de supermarkt in die nog wel open was en maar weer terug naar Airlie Beach. Daar besloten om maar even naar de haven te lopen om te kijken of ik het schip vast kon vinden, erg mooie uitzichten onderweg, maar geen Solway Lass te bekennen. Naja dan maar weer terug naar de lagune and lekker wat lezen. Rond half 6 ben ik wat gaan eten, want het avondeten op de boot zou pas rond 10 uur worden geserveerd. Lekker even wat frietjes gegeten bij de Mc Donalds, die had ik nog niet gehad sinds ik in Australie zit. Daarna op mijn gemak mijn tassen opgehaald en naar Domino's pizza gelopen waar we met een busje werden opgehaald om naar het schip te gaan. 10 minuutjes rijden en toen waren we al bij de haven, daar stond al iemand op ons te wachten om ons mee te nemen naar de boot. Wij er allemaal in een rijtje achteraan totdat we dan bij de Solway Lass aankwamen, de crew stelde zichzelf voor en toen mochten we beneden gaan kijken waar we zouden gaan slapen en onze tassen wegzetten. De crew bestond uit Timmy, de kapitein, Dale, Bootsman, Damon, barman, Ashleigh, kok en hostess en Chris(tina) deckie (en een jongen, maar de crew verwees altijd naar hem als Christina). Daarna weer naar boven voor nog een briefing en weg te wezen. We zijn nog in het donker de haven uit gevaren om lekker naar het eerste eiland te zeilen en daar voor anker te gaan, in de Hook Island Passage, tussen Hook Island en Whitehave Island. De avondsnack bestond uit gekruid stokbrood en pompoensoep, geen fan ervan het smaakte echt vreselijk. Daarna was het nog even rond kijken op de boot en kennis maken met iedereen voordat we naar bed gingen om er vervolgens achter te komen dat ik mijn pyjama was vergeten bij het hostel.

De zondag er weer vroeg uit, want het ontbijt werd tot half 8 geserveerd, tenminste dat vertelden ze ons de avond ervoor, in werkelijkheid werd het geserveerd tot 8 uur. Geen last gehad van mijn kamergenoten, we waren een lekker internationale mix, Corinne uit Zwitserland, Angela uit Canada en Sylke uit Duitsland. Om half 9 waren we weer onderweg, de motor volop in gebruik, want om te kunnen zeilen moest de wind recht van achter komen. Zijn we op ons gemak naar Tongue bay gevaren. Ik was samen met een kamergenootje, Angela voor in de netten gaan liggen en het enige wat ik nog miste waren wilde dolfijnen. Heerlijke plek om te liggen en te relaxen. Eenmaal in Tongue Bay aangekomen gingen we in groepen van 12 aan wal voor een kleine bushwalk naar een uitzichtpunt over Whitehaven Beach. Terwijl ik op de boot aan het wachten was met een aantal anderen op mijn beurt zagen we een schildpad boven water komen en even kijken of het goed volk was, dat was neergestreken in de baai. Helaas was ie weer verdwenen voordat ik mijn camera had, maar hij was groot, zeker een meter in doorsnee. Toen was het mijn beurt om richting land te gaan, ik heb helaas geen schildpad meer gezien daarna. De bushwalk was wel grappig, niet echt door de jungle aangezien er een duidelijk pad was vrijgemaakt en we gewoon op onze slippers rond konden lopen. Het uitkijkpunt was wel ontzettend mooi. Je keek mooi uit over Whitehaven beach en de eilanden die er in de buurt liggen. Lekker veel foto’s gemaakt weer. Daarna was het tijd om terug te lopen naar het strandje en om terug te gaan naar de Solway Lass. Daar hebben we lekker gelunched voor het tijd was om door te varen naar Whitehaven Beach, waar we de rest van de dag en nacht hebben doorgebracht. Nu het de hele dag zonnig was, zag het strand er een stuk beter uit!! :) Gezellig met Angela gaan zwemmen in onze wetsuits en daarna lekker opdrogen in het zonnetje. Even later werd een spelletje beach volleybal opgestart en daar heb ik enthousiast aan meegedaan. Weer later toen we nog maar met zijn vieren over waren zijn we overgegaan op strand voetbal en uiteindelijk zijn we als laatste weer terug gegaan naar de Solway Lass en was het tijd voor een snelle douche, en ik bedoel snel want we mochten maar 2 minuten douchen per dag, meer water was er namelijk niet. Het avond eten was weer erg lekker en daarna kregen en we een kleine geschiedenis les over de Whitsundays en werd uitgelegd welke route we hebben gevaren. Het blijkt dat de Whitsundays zijn ontdekt door Kapitein Cook terwijl hij onderweg naar huis was vanuit Fiji. Het was het feest van Whitsunday toen ze de eilanden ontdekten en daarom zijn ze de Whitsundays genoemd. Achteraf bleek dat het Whitmonday was omdat ze de daggrens hadden overschreden, maarja dat klonk niet leuk dus ze hebben het de Whitsundays gelaten. Het entertainment voor de avond werd verzorgt door een hoop vissen die op het licht af kwamen en een paar inktvissen die daar gebruik van maakte door op de kleine visjes te jagen. Heb ook nog even een potje schaak gevolgd tussen Sylke en John (rare Engelsman die ook op de boot zat) en daarna met Sylke nog een potje gespeeld. Toen was het ongeveer middernacht en gingen de lampen op het dek uit en was het tijd om naar bed te gaan.

Op maandag hebben we na het ontbijt de zeilen voor het eerst gehesen en zijn we Whitehaven baai uit gezeild. Ik had bijna het ontbijt gemist want ik lag toch wel erg lekker in mijn bedje, maarja anders krijg je niks tot een uur of 11 en van koekjes alleen kun je niet leven. Na het ontbijt dus op ons gemak langs Hook Island af gevaren naar Luncheon Bay, waar we inderdaad de lunch geserveerd kregen. Na de lunch mochten de wetsuits weer aan want we gingen snorkelen bij het rif gelegen in Luncheon Bay. Het koraal was super mooi en er waren genoeg vissen om je een hele tijd te kunnen vermaken. Het was alleen jammer dat het water redelijk troebel was waardoor we wat moeite hadden af en toe om het koraal te kunnen zien. Na een tijdje ben ik weer terug gegaan naar de Solway Lass en daar heb ik me verder vermaakt door met een touw slinger een aantal keren terug het water in geslingerd. Daarna werden de zeilen weer gehesen om rustig verder te zeilen langs Dolphin Point. Schijnbaar een goede plek om wilde dolfijnen te zien, maar helaas geen gezien daar. Uiteindelijk zijn we gestopt in Blue Pearl Bay om daar op het strand te genieten van de zonsondergang over het vaste land, aangezien we in het oosten van Australië zitten. Lekker genoten van een biertje en zitten kletsen met mijn scheepsgenoten. Daarna terug naar de boot voor het avondeten en weer een geschiedenisles, deze keer over de Solway Lass. Nederlandse boot, nu 107 jaar oud. Ze is verschillende keren veroverd door de Duitsers en Engelsen, voordat ze een mijn raakte en zonk. Later is ze weer boven water gehaald omdat zeilschepen goedkoper waren dan gemotoriseerde schepen en veranderd in een ijsbreker voor de kust van de Baltische Staten. Toen verdween ze een aantal jaren om uiteindelijk in Fiji terug gevonden te worden. Gekocht door een Australiër die er een restaurant van wilde maken, maar haar eerst nog een keer liet zinken om van alle ratten en ongedierte af te komen. Het restaurant was geen succes want er waren geen ramen onder het denk, dus die was binnen een half jaar ook failliet, toen is ze opgekocht door Tallship Cruises en die hebben ervan gemaakt zoals ze er nu uitziet. Ze is ook het grootste zeilschip in de Whitsundays. Na de geschiedenisles kregen we te horen wat voor souvenirs allemaal gekocht konden worden en daarna ben ik even vlug gaan douchen, nog even wat gedronken op mijn laatste avond in de Whitsundays en met de crew zitten kletsen over Ecotourism Australia, aangezien de boot ECO Gecertificeerd is. Daarna was het tijd om naar bed te gaan want de volgende dag zou een lange dag worden.

Dinsdag was ik extra vroeg opgestaan zodat ik op tijd klaar zou zijn voor het snorkelen in Blue Pearl Bay, zo genoemd omdat het water blauw is en er schijnbaar parels onder water lagen, geen gezien helaas. Er was wel super veel vis te bekennen daar. Lekker ook wat filmpjes en foto’s gemaakt onder water. Nog even op het strand een beetje zitten opdrogen en daarna met de eerste boot terug om een rij bij de douche te vermijden. Na een korte verfrissende douche terug naar boven om verder van het uitzicht te genieten en kort daarna vertokken we weer verder naar een punt vanwaar we naar Airlie Beach terug konden zeilen. Lunch werd deze keer geserveerd terwijl we aan het varen waren om ervoor te zorgen dat we op tijd terug zouden zijn. Tijdens de lunch werden de zeilen weer gehesen, iets waar ik als actieveling ook aan mee heb gedaan en waren we op weg naar de haven. Lekker nog even liggen zonnen terwijl we terug aan het varen waren en daarna was het tijd om mijn spullen te pakken. Zeilen en ging een stuk langzamer, maar toch kwamen we al om 3 uur aan bij de haven. We hebben ruim een half uur nog buiten de haven rondjes gevaren zodat alle zeilen netjes opgeruimd konden worden en daarna zijn we rustig de haven binnen gevaren. Er stond een professionele fotografe klaar om een groepsfoto te maken, die ik helaas niet kon kopen want ik moest meteen door naar het vliegveld. Mijn koffer was netjes afgeleverd bij de haven en ik kon op mijn gemak alles herpakken in de koffer en had nog een half uur voordat de transfer me op zou komen halen, helaas niet genoeg tijd om mijn pyjama op te gaan halen bij Beaches, maarja dat probleem heb ik inmiddels opgelost door het shirt opnieuw te kopen. Mijn transfer naar het vliegveld bracht me weer langs de wilde kangaroes en daar heb ik lekker van zitten genieten onderweg. Op het vliegveld zonder problemen ingecheckt en nog even in het winkeltje rond gesnuffeld, daarna ben ik lekker door de doune gegaan, mocht gelukkig mijn flesje water gewoon meenemen en heb lekker in het zonnetje zitten wachten. Een half uur voordat ik zou vertrekken werd omgeroepen dat het vliegtuig vertragin had, uiteraard, maarja ging toch maar terug naar Brisbane, dus niet erg. Toen we eindelijk vertrokken werd uitgelegd dat de band waarop de koffers het vliegtuig in worden geladen in Brisbane was vastgelopen en niet losgekoppeld kon worden waardoor ze een half uur aan de grond hadden gestaan. Terug in Brisbane dacht ik even de trein naar het centraal station te pakken en daar over te stappen, om er vervolgens achter te komen dat die trein na 8 uur in de avond niet meer rijd, ik was om 8.10pm geland, lekker. Ticket gekocht voor een bus transfer naar het station die om 9 uur vertrok en was na alles eindelijk om half 11 terug in Manly. Het was een heerlijke vakantie, maar ik kwam vermoeider terug dan dat ik ging. Toch zijn de Whitsundays voor iedereen aan te raden en de Solway Lass al helemaal, dus mocht je er ooit komen, zeker doen!! :)

Ik heb inmiddels ook een aantal filmpjes op YouTube staan:

Het great barrier reef:
http://www.youtube.com/watch?v=CYM4DFQmOG0&feature=channel_page

De Solway Lass:
http://www.youtube.com/watch?v=RmtZDWhb0GM&feature=related

Nog een beetje Solway Lass:
http://www.youtube.com/watch?v=0hzefrvgfcs&feature=channel

Snorkelen in Luncheon Bay:
http://www.youtube.com/watch?v=1mn09R1W3dg&feature=related

Zonsondergang Blue Pearl Bay:
http://www.youtube.com/watch?v=LtpPlElzcNo&feature=channel_page

Snorkelen in Blue Pearl Bay:
http://www.youtube.com/watch?v=Ci0yfAWozmk&feature=channel

Dale die de rope swing doet:
http://www.youtube.com/watch?v=mT3s0zQGb2I&feature=channel

Er staan nog veel meer filmpjes op die ik tot nu toe heb gemaakt hier, maar dit zijn de leukste van de Whitsundays!! :)

Tot de volgende keer, groetjes uit Down Under :)