On the road again

Ok en toen waren de eerste twee weken van onze rondreis alweer voorbij. Er is een hoop gebeurd in de tussentijd.

We zijn onze reis begonnen met een rondrit naar Kaikoura omdat we daar graag walvissen wilde spotten, helaas lukte dat vanwege slecht weer niet. Maar we zagen wel een hoop oldtimers. Onze volgende stop was Hanmer Springs om nog een keer van de Hot Pools te genieten wat gelukkig wel lukte. Vervolgens zijn we terug gereden naar Christchurch en het plan was om in Akaroa net onder Christchurch te overnachten. Onderweg naar Akaroa moet je een steile heuvel op en opeens begon onze motor oververhit te raken. Dus vlug aan de kant en af laten koelen, maar dit bleek slechts het begin. Iedere 10 tot 15km begon de motor weer oververhit te raken dus uiteindelijk aan de andere kant van de baai gekampeerd en langzaam met veel stops onderweg Christchurch weer in gehobbeld. Verschillende garage's af gegaan om te kijken of iemand tijd had om de camper te repareren. Uiteindelijk koste het ons bijna 4 dagen voor we een diagnose hadden, de koppakking was versleten. Gelukkig konden we in die tijd bij een collegaatje overnachten. Om de koppakking te repareren kost veel tijd, en omdat alle garage's in het weekend gesloten waren besloten we om een campertje via THL te huren. Op deze manier konden we het zuidelijkste gedeelte van Nieuw Zeeland bezoeken en daarna ons campertje weer ophalen.

De eerste dag van onze Mighty camperhuur zijn we zo snel mogelijk naar Queenstown gereden met een paar stops onderweg zoals bij Lake Tekapo. 'S avonds lekker uit gegeten in Queenstown en van een schitterende zonsondergang genoten. 'S nachts werd de klok een uur vooruit gezet en na een ietswat korte en koude (-1 en dat noemen ze lente) weer op weg.Op dag 2 zijn we vanuit Queenstown naar Te Anau en Milford Sound gereden. De laatste keer dat we hier waren was het een erg regenachtig en mistige dag en nu scheen de zon heerlijk wat het gebied een compleet ander karakter gaf. Ook was er wat meer sneeuw te zien op de bergtoppen en onderweg naar Milford hebben we dan ook weer een aantal stops gemaakt om van het uitzicht te genieten. Uiteindelijk bij Milford Sound eindelijk Mitre Peak kunnen zien, nu niet verscholen achter de wolken. Lekker een late lunch gehad en toen op ons gemak terug naar Te Anau.

De derde dag zijn we verder via de Southern Scenic Route naa Invercargill gereden. Onderweg een aantal stops gemaakt en lekker gelunched met uitzicht op de oceaan. Eenmaal in Invercargill hebben we lekker een rondwandeling gemaakt bij de Queens gardens voor we naar een camping reden. De volgende ochtend zijn we op ons gemak naar de EHayes hardware store gelopen waar ze de originele 'World's fastest Indian' van Burt Munro hebben staan. Deze motor uit de gelijknamige film heeft een aantal snelheids records verbroken, sommige die vandaag de dag nogsteeds de snelste zijn. Daarna zijn we naar Oretti Beach gereden, op dit strand mag je met je voertuig rond rijden, iets wat Mark maar al te graag deed, en speelde ook een rol in het leven van Burt Munro aangezien hij op dit strand zijn eerste records zette. Toen was het tijd om verder te rijden naar Bluff, het start/eind punt van de nr1 highway van Nieuw Zeeland aan het zuidelijkste eind. In Bluff lekker van het uitzicht genoten en toen terug gereden naar Invercargill en door naar de Catlins.

De Catlins is een schitterende regio tussen Invercargill en Dunedin met een indrukwekkende kustlijn en veel watervallen. Wij zijn gestart met een bezoek aan het Waipapa point vuurtoren en naar Slope Point gewandeld, het zuidelijkste puntje van het Zuider Eiland van NZ. De nacht hebben we doorgebracht op een mooie camping in Curio Bay. Hier vindt je ook een versteend bos en als je mazzel hebt kun je penguins spotten, helaas hielden zij zich voor ons verstopt. Lekker uitgeslapen de volgende ochtend en op ons gemak de rest van de Catlins bezocht, hoogtepunt waren de McLean Falls, een toch wel hele mooie waterval. Verder hebben we ook een bezoek gebracht aan de Purakaunui Falls, de meeste gefotografeerde watervallen in NZ, Tunnel Hill en Nugget Point. Vooral Nugget Point was ook een mooie wandeling en daar hebben we een aantal zeeleeuwen gezien. Tenslotte zijn we via Kaka Point naar Dunedin gereden waar we een paar dagen zijn gebleven.

In Dunedin hebben we een aantal lokale attracties bezocht, zoals de Cadbury Chocolate Factory. Hier nemen ze je mee de fabriek in zodat je kunt zien hoe bepaalde producten worden gemaakt en tijdens de tour delen ze ook verschillende chocolade repen uit. Al met al een erg smakelijke tour. Daarnaast hebben we ook de Speights brouwerij bezocht. Zij hadden onlangs een nieuw brouwprocess geïntroduceerd. Eerst namen zij ons mee langs hun oude brouwerij en legde uit hoe bier wordt gebrouwen en daarna lieten ze ook de nieuwe instalatie zien. Aan het einde van deze tour mocht je uiteraard ook een aantal producten proeven en dat lieten we natuurlijk niet aan onze neuzen voorbij gaan.

Ook hebben we een dag doorgebracht op de Otago Peninsula. Hier hebben we Lanarch Castle bezocht, een groots landhuis in gemengde Schotse/Australische stijl. Best interessant en vanaf de toren een mooi uitzicht. Vervolgens op ons gemak over de peninsula gereden naar Penguin Place. Hier kun je de Yellow Eyed penguins zien, welke alleen in Nieuw Zeeland voorkomen en met uitsterven bedreigd zijn. Deze dieren zijn redelijk groot, tot wel 60cm lang en leven het liefst op zichzelf ipv de andere penguin soorten die in groepen leven. W e hadden mazzel omdat we een prive tour hadden, naast de Yellow Eyed penguins hebben we ook een aantal Little Blue penguins gezien en wat zeeleeuwen.

Onze laatste ochtend in Dunedin hebben we een mooie treinreis gemaakt op de Taieri Gorge Railway. Deze rit ging vanuit het Dunedin trein station over een prive rails door Taieri Gorge tot een hoogte van 250m boven zee niveau. Onderweg zagen we spectaculaire kliffen en we mochten zelfs over een spoorbrug lopen. Onze laatste stop in Dunedin was Baldwin street, de stijlste straat ter wereld. Deze straathelling is zo stijl dat er geen asfalt maar betonplaten liggen, omdat asfalt op een warme dag gewoon de helling af zou lopen. Daarna hebben we Dunedin verlaten en zijn we richting het noorden gereden. Onderweg nog een stop gemaakt bij de Moeraki Boulders, deze ronde rotsen zijn nogsteeds een mysterie. De laatste dag met de camper zijn we zonder al te veel stops door gereden naar Akaroa op de Banks Peninsula om nog een keer fish'n chips te eten en de volgende ochtend hebben we de Mighty camper ingeleverd. Nu nog een paar uur wachten op ons campertje en dan hopelijk op naar Lake Tekapo voor vannacht.